Kan ik al beginnen met schuren? Ben je nou al bijna klaar met lassen? Wat moet je allemaal nog doen? Allemaal vragen die regelmatig op mijn vriend worden afgevuurd. Ik zit namelijk een groot deel van de dag achter de computer en ik vind het heerlijk om 's avonds m'n handen te kunnen laten wapperen. Alleen, we zijn nu op een punt aangekomen waarbij ik eigenlijk niet zoveel kan doen. Behalve wachten...
En wachten is niet altijd mijn sterkste punt! In het begin heb ik nog een flinke dosis geduld, maar nu we een paar weken verder zijn kan ik die flinke dosis nergens meer vinden. Het is ook gewoon de schuld van dat mooie weer! Iedereen gaat lekker op vakantie, de temperatuur is perfect, mijn vriend heeft nog een berg vakantiedagen en ik kan op dit moment gewoon op pad wanneer ik wil. Ik kan me helemaal voorstellen dat wanneer de camper af is, we op zo'n moment gewoon ons boeltje pakken en het gas intrappen.
Maar goed, zo ver is het dus nog lang niet. En als ik iets frustrerend vind, is het wel om met dit soort grote projecten geen plan te hebben... Ik ga over het algemeen vrij gestructureerd te werk en als ik ergens enthousiast over ben, werk ik volgens het motto: "schouders eronder en gaan met die banaan!". Want als we gewoon net even wat meer uren maken, kunnen we misschien deze nazomer nog een weekendje de camper testen. Maar mijn vriend heeft niet zo'n haast, het klussen moet leuk zijn (er moet dus geen druk op staan). Plannen doen we niet aan, want een planning betekent druk, en de camper is af wanneer hij af is. End of story! *AARRGH* Ja maar....
Ik heb heb hem al tig keer geprobeerd uit te leggen waarom het handig is om in elk geval in grote lijnen wat dingen te plannen. Dan kunnen we ergens naartoe werken en kunnen we heel duidelijk kunnen zien wat er al af is en wat er allemaal nog moet gebeuren. En ook niet onbelangrijk, in welke volgorde we dat het beste kunnen doen!
Eigenlijk zijn we een perfecte combi, mijn vriend remt me af als ik doordraaf en ik geef hem hier en daar een schop onder zijn hol als hij té relaxed is. Maar een beetje meer peper in zijn reet en een klein beetje planmatig werken is toch geen overbodige luxe? Zit ik me klaar te maken om de bumper te schilderen, bedenkt hij zich dat hij eerst nog moet slijpen, waardoor ik toch weer niet kan schilderen. "Oh sorry, had ik even niet bij stilgestaan." Ik zit dus regelmatig met mijn telefoon of iPad in de camper, of met het hondje buiten de loods, te wachten tot vriendlief klaar is. Geef me wat te doen en je hoort me niet meer, maar door al dat wachten word ik gewoon een ongeduldig stuk vreten! Ik denk dat het tijd wordt om weer even naar Jason Mraz te luisteren, iets met Living in the Moment was het toch...?
Maar goed, zo ver is het dus nog lang niet. En als ik iets frustrerend vind, is het wel om met dit soort grote projecten geen plan te hebben... Ik ga over het algemeen vrij gestructureerd te werk en als ik ergens enthousiast over ben, werk ik volgens het motto: "schouders eronder en gaan met die banaan!". Want als we gewoon net even wat meer uren maken, kunnen we misschien deze nazomer nog een weekendje de camper testen. Maar mijn vriend heeft niet zo'n haast, het klussen moet leuk zijn (er moet dus geen druk op staan). Plannen doen we niet aan, want een planning betekent druk, en de camper is af wanneer hij af is. End of story! *AARRGH* Ja maar....
Ik heb heb hem al tig keer geprobeerd uit te leggen waarom het handig is om in elk geval in grote lijnen wat dingen te plannen. Dan kunnen we ergens naartoe werken en kunnen we heel duidelijk kunnen zien wat er al af is en wat er allemaal nog moet gebeuren. En ook niet onbelangrijk, in welke volgorde we dat het beste kunnen doen!Eigenlijk zijn we een perfecte combi, mijn vriend remt me af als ik doordraaf en ik geef hem hier en daar een schop onder zijn hol als hij té relaxed is. Maar een beetje meer peper in zijn reet en een klein beetje planmatig werken is toch geen overbodige luxe? Zit ik me klaar te maken om de bumper te schilderen, bedenkt hij zich dat hij eerst nog moet slijpen, waardoor ik toch weer niet kan schilderen. "Oh sorry, had ik even niet bij stilgestaan." Ik zit dus regelmatig met mijn telefoon of iPad in de camper, of met het hondje buiten de loods, te wachten tot vriendlief klaar is. Geef me wat te doen en je hoort me niet meer, maar door al dat wachten word ik gewoon een ongeduldig stuk vreten! Ik denk dat het tijd wordt om weer even naar Jason Mraz te luisteren, iets met Living in the Moment was het toch...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten